Rondleidingen en gesprekken
Door: jacquelineverweij
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
30 April 2010 | Duitsland, Ravensbrück
Vandaag hadden we best een druk programma.
Na het ontbijt was het tijd voor een rondleiding over het kamp terrein.
Samen met Mathias, van de educatieve dienst van kamp Ravensbruck, hebben we over het kamp terrein gelopen en vertelde hij van alles over over de algemene historie van het kamp.
Hij vertelde over de bewakers die in het kamp werkten. Het verbaaste me dat, uit het verhaal van Matthias, duidelijk werd dat de mensen in de omgeving wel degelijk wisten wat er een concentratiekamp aanwezig was en dat mensen uit het nabij gegelen dopr zowaar gedeeltelijk hebben geholpen met de bouw van het kamp.
De kampbewaarsters, die hier werkten, deden dit ook vaak niet vrijwillig. Ook een gek idee. Ze moesten kiezen, of bij de SS of zelf het kamp in. Lijkt mij een vreselijke keuze.
Toen we eenmaal bij de poort van het kamp waren, zag je door de poort de lege vlakte van het kamp. en deze is echt mega groot.
Op de plekken waar barakken stonden, zie je nu rechthoekkige kuilen. de hele vlakte is bedekt met vulkaangesteente. heel apart om te zien. De gebouwen die nog wel staan zijn het commando gebouw, de gevangenis en cremtorium.
Matthias vertelden ons op de appelplaats verhalen die hij gehoord had van overlevenden. Dit waren verhalen over op appel staan. zoals straf appels en hoe dat ging als je als nog op transport moest.
Bij het crematorium had ik wel een raar gevoel. Het is zo'n raar idee dat je op een plaats staat waar zoveel mensen verbrand zijn nadat zo of vergast (vanaf 1945), vermoord of gestorven zijn aan honger of ziekte. Je kan er gewoon niet bij met je gedachten dat mensen hier toe in staat zijn.
Na de rondleiding hadden we gesprekkeb met overlevenden. Dit ging in 2 rondes met alle 4 de overlevenden. Dit was zeer indrukwekkend. Deze mensen hebben hier een hele zware en moeilijke tijd gehad. Ik vind het zo ontzettend knap dat je dan, 65 jaar na dato, je verhaal op de plek zelf kunt vertellen aan studenten.
De verhalen waren persoonlijk en door dat je op de plaats zelf aanwezig bent, bringt het tot je door wat deze mensen hebben doorgemaakt.
2 van de 4 overlevenden hebben in deze tijd gewerkt voor Siemens, in de Siemenslager. Hier maakten ze dingen voor de duitsers en hebben door het rode kruis de oorlog overleeft.
1 van de vrouwen zat onder een false naam in het kamp. De ss wist niet dat zij eigenlijk een jodin was. Zo knap dat je dat kunt verbergen en je niet verspreekt ofzo.
De enige man die mee is, zat zelf niet in Ravensbruck maar zijn moeder wel. Maar wat hij heeft meegemaakt in de kampen is ook zeer apart. Hij liep gewoon over in Aushwitz van de rij voor de gaskamers, naar de rij die ter werk werd gesteld. Dat de SS hier niks tegen deed is echt een raadsel.
Na deze indrukwekkende ochtend en gedeelte van de middag, gingen we aan het werk aan opdrachten die we hier uitvoeren in groepen. ik vertel hier later meer over.
Vanavond heb ik lekker een avondje vrij. Dus ik ga zo lekker een filmpje kijken of lekker lezen.
Morgen schrijf ik over mijn ervaringen van de workshops en mijn bezoek aan het Siemenslager, het gedeelte van het kamp waar de gevangenen werkte voor Siemens.....
Groetjes Jacq
Na het ontbijt was het tijd voor een rondleiding over het kamp terrein.
Samen met Mathias, van de educatieve dienst van kamp Ravensbruck, hebben we over het kamp terrein gelopen en vertelde hij van alles over over de algemene historie van het kamp.
Hij vertelde over de bewakers die in het kamp werkten. Het verbaaste me dat, uit het verhaal van Matthias, duidelijk werd dat de mensen in de omgeving wel degelijk wisten wat er een concentratiekamp aanwezig was en dat mensen uit het nabij gegelen dopr zowaar gedeeltelijk hebben geholpen met de bouw van het kamp.
De kampbewaarsters, die hier werkten, deden dit ook vaak niet vrijwillig. Ook een gek idee. Ze moesten kiezen, of bij de SS of zelf het kamp in. Lijkt mij een vreselijke keuze.
Toen we eenmaal bij de poort van het kamp waren, zag je door de poort de lege vlakte van het kamp. en deze is echt mega groot.
Op de plekken waar barakken stonden, zie je nu rechthoekkige kuilen. de hele vlakte is bedekt met vulkaangesteente. heel apart om te zien. De gebouwen die nog wel staan zijn het commando gebouw, de gevangenis en cremtorium.
Matthias vertelden ons op de appelplaats verhalen die hij gehoord had van overlevenden. Dit waren verhalen over op appel staan. zoals straf appels en hoe dat ging als je als nog op transport moest.
Bij het crematorium had ik wel een raar gevoel. Het is zo'n raar idee dat je op een plaats staat waar zoveel mensen verbrand zijn nadat zo of vergast (vanaf 1945), vermoord of gestorven zijn aan honger of ziekte. Je kan er gewoon niet bij met je gedachten dat mensen hier toe in staat zijn.
Na de rondleiding hadden we gesprekkeb met overlevenden. Dit ging in 2 rondes met alle 4 de overlevenden. Dit was zeer indrukwekkend. Deze mensen hebben hier een hele zware en moeilijke tijd gehad. Ik vind het zo ontzettend knap dat je dan, 65 jaar na dato, je verhaal op de plek zelf kunt vertellen aan studenten.
De verhalen waren persoonlijk en door dat je op de plaats zelf aanwezig bent, bringt het tot je door wat deze mensen hebben doorgemaakt.
2 van de 4 overlevenden hebben in deze tijd gewerkt voor Siemens, in de Siemenslager. Hier maakten ze dingen voor de duitsers en hebben door het rode kruis de oorlog overleeft.
1 van de vrouwen zat onder een false naam in het kamp. De ss wist niet dat zij eigenlijk een jodin was. Zo knap dat je dat kunt verbergen en je niet verspreekt ofzo.
De enige man die mee is, zat zelf niet in Ravensbruck maar zijn moeder wel. Maar wat hij heeft meegemaakt in de kampen is ook zeer apart. Hij liep gewoon over in Aushwitz van de rij voor de gaskamers, naar de rij die ter werk werd gesteld. Dat de SS hier niks tegen deed is echt een raadsel.
Na deze indrukwekkende ochtend en gedeelte van de middag, gingen we aan het werk aan opdrachten die we hier uitvoeren in groepen. ik vertel hier later meer over.
Vanavond heb ik lekker een avondje vrij. Dus ik ga zo lekker een filmpje kijken of lekker lezen.
Morgen schrijf ik over mijn ervaringen van de workshops en mijn bezoek aan het Siemenslager, het gedeelte van het kamp waar de gevangenen werkte voor Siemens.....
Groetjes Jacq
-
30 April 2010 - 18:39
Lou:
lang leve de koningin:p
Oranje boven! -
30 April 2010 - 19:01
Jacqueline Verweij:
hihi -
30 April 2010 - 19:38
Annelies:
ffe een dikke knuffffff..mis je wel hoor..kan je heel goed voorstellen wat voor een gevoel dat geeft, zeker als je er met overlevenden bent..je foto's zijn prachtig..veel liefs xx Mammie xx -
01 Mei 2010 - 08:08
Oma:
hoi jacqueline wat een verhaal zeg en wat een ervaring doe je daar op ;ik vind het leuk voor je dat je dit mag meemaken;dan zie ook wat voor tijd dat geweest is liefs oma -
01 Mei 2010 - 10:51
Jacqueline Verweij:
ik vind het ook echt heel erg interessant. De verhalen die je hoort grijpen je echt aan om dat je ook ziet waar het zich heft afgepeeld. vooral al de herdenkingspunten zijn interessant. overal staat wel een monument.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
